မစိန်ခင်နှင့် ခွေးသိုး ခွေးသိုး၏လီးကြီးက မစိန်ခင်၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ အဆက်မပြတ် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာနေသည်။ မစိန်ခင်တစ်ယောက် ခါးကလေးကော့ကနဲ ကော့ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်၍ ခွေးသိုးလိုးဆောင့်မှုကို ဇိမ်ယူခံစားနေသည်။ ခွေးသိုးမှာ အရပ်ပုပုပြတ်ပြတ် လူလုံးလူဖန်သေးသော်လည်း သူ့လီးကြီးကမူ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့် မလိုက်ဖက်အောင်ပင် ကြီးမားဖွံ့ထွားကာ ရှည်လည်းရှည်လွန်းလှသည်။ သူ တစ်ချက်တစ်ချက် အားယူလိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း မစိန်ခင်၏တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်မှာ အိကနဲ အိကနဲ တုန်ခါလှုပ်ယမ်းကာ ပိပြားသွားမတတ်ရှိပြီး လီးဒစ် ထိပ်ပြဲကြီးက သူမ၏သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲနေအောင် ထိတိုက်မိကာ မစိန်ခင်တစ်ယောက် အသက်ရှူပင်ရပ် ရပ်သွားခဲ့မိပါသည်။ လီးကြီးသလောက် ဆောင့်အားသန်ပြီး နင့်နင့်သီးသီးဖြစ်လှသလို တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မခံစားဖူးသည့်အရသာကို ခံစားနေရကာ လူတစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းတိန်းဖိန်တိန်း ဖြစ်၍လာရသည်။ဗြိ ဖျစ် စွတ်...
လောကရဲ့စည်းစိမ် အဲ့ဇာတ်လမ်းမှာမိမိလိုးချင်တဲ့မမများအန်တီများအားရည်ရွယ် စိတ်ကူးယဉ်ရေးသားထားဖြင်းဖြစ်သည် ဇာတ်ကောင်များမှာတကယ်ရှိသောကြောင့်အမည်လွဲထားပါတယ် … ကျွန်တော်နာမည်ဟာ မောင်မောင်ဖြစ်ပြီးအသက်၂၇ရုံးဝန်ထမ်းပါ။ ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်မှာများသောအားဖြင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်စည်စည်းလုံးလုံးရှိ တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်သိနေကြပါတယ်…. ကျွန်တော်ဧ၊်လီးမှာ ၅လက်မခွဲအရွယ်အစားသာဖြစ်ပြီး ငယ်ကတည်းကအပျိုကြီးများကိုစွဲလမ်းတတ်သူတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်…အောကားကြည့်ရင်လည်း..ဂျပန်မင်းသမီး တို့ကိုသာကြည့်ပြီးမှန်းထနေကြဖြစ်တယ် ..တစ်နေ့ကျွန်တော်ရုံးကပြန်လာချိန်ဘုရားပွဲတွေ့၍မြန်မာမုန့်ဝင်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့အိမ်နဲ့မလှမ်းမကမ်းရှိ အန်တီ အိတို့ဆီဝင်လည်ခဲ့ပါသည်။ အန်တီအိသည်ရွှေကြည်အလွန်ကြိုက်တတ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည် အသက်၄၉နှစ်ရှိပြီးမုဆိုးမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ခန္ဒာကိုယ်မှာ တင်ပဆုံကြီးပြီး ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဝါဝါအောင်ဘော်ဒီထက်နည်းနည်းဝသူဖြစ်သည်။အိမ်တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီး “အန်တီအိရေ ..အန်တီအိရေ..”အော်ခေါ်သေည်လည်းထူးသံမကြား၍အိမ်တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်ကြည့်သော်အောက်ထပ်တွေ ဘယ်သူမှမရှိသောကြောင့်အပေါ်ထပ်တက်ကြည့်ပြီးအန်တီအိအခန်းအားကြည့်မိသောအခါ လီးအတုနဲ့အာသာဖြေနေသောအန်တီအိအားတွေ့သောကြောင့်ချောင်းမြောင်းကြည့်နေမိသည် အန်တီအိဧ။်စောက်ဖုတ်မှာခလေး၂ယောက်မွေးထားသောကြောင့်ပြဲလန်နေသောလည်း မဲနက်နေသောအမွှေးများနှင့်စောက်ဖုတ်အုံမှာအလွန်အင်မတန်မှကြည့်ကောင်း၍ အန်တီအိပုံစံမှာအလွန်အင်မတန်မှလိုးချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်စေပါသည် ကျွန်တော်လည်းချောင်းဟန့်၍တံခါးခေါက်ကြည့်ရာ ပြာပြာသလဲနဲ့ “ဟာ သားလာလေ.”အန်တီ သား မြန်မာမုန့်ဝယ်လာလို့ အန်တီကြိုက်တတ်လို့” ပြီးတော့ ကျွန်တော်သူဘေးနားသွားထိုင်နေမိသည် လီးမှာအင်မတန်မှတောင်နေပြီး ..သူမျက်လုံးကကျွန်တော်လီးနေရာကိုကြည့်နေသည်။ ကျွန်တော်.၊ အန်တီဘာလို့အိပ်နေတာလဲ အန်တီအိ။ နေသိပ်မကောင်းဖြစ်နေလို့ သားလေးရေ.. ကျွန်တော်.ကျွန်တော်နှိပ်ပေးရမလားဆိုကာ ကျွန်တော်ပေါင်ကိုကိုင်လိုက်သည် ..ပြိးတော့ အန်တီရယ်ဘာလုပ်နေလဲ သားမြင်ပါတယ်...
ကရင်မလေးကိုပါကင်ဖွင့်ခြင်း တောင်တန်းသာ ရွာကလေးသည်မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသတွင်ရှိသောရွာလေးတစ်ရွာဖြစ်သည်။ အိမ်ခြေမှာ ၅၀၀ ဝန်းကျင်ရှိပြီးကရင်တိုင်းရင်းသားအများစုနေထိုင်ကြသည်။ ဗမာလူမျိုးမှာမူ အနည်းငယ်သာရှိသည်။ အိမ်ခြေ မနည်းလှသောရွာတစ်ရွာမို့ ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာန နှင့် အထက်တန်းကျောင်းခွဲရှိသည်။ ကျေးလက်ကျန်းမာရေးဌာနရှိသော်လဲ ရွာမှာ အရမ်းခေါင်သဖြင့်သားဖွားဆရာမများမှာ အတည်တကျမနေပဲပြန်ပြန်ပြောင်းသွားကြသဖြင့် သားဖွားဆရာမများမှာလစ်လပ်နေလေသည်။ ဆေးခန်းတွင်ကျန်းမာရေးမှူး ဖြစ်သူ ရဲဇော်သာရှိသည်။ ရဲဇော်သည် အသက် ၂၈ခန့်ရှိပြီးအခြားရွာမှတာဝန်လာကျနေသည့် ဗမာလူမျိုးတဦးဖြစ်သည်။ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူးမှာလဲ ဗမာလူမျိုးတစ်ဦးပင်ဖြစ်ပြီး တခြားရွာမှနေ၍ ဤရွာသူနှင့်အိမ်ထောင်ကျကာရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဗမာလူမျိုးချင်းတူသော ရဲဇော်ကိုမျက်နှာသာပေးသည်။ ရွာခံကရင်များကလဲ ရိုးအသည်ကတကြောင်း အခြားဆရာမများမနေနိုင်သည့်မိမိတို့ရွာတွင် ငါးနှစ်ကြာလာရောက်နေထိုင်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသော ရဲဇော်ကို မပြောင်းစေလိုသည်က တကြောင်းကြောင့် ရဲဇော်မှာ တစ်ရွာလုံးတွင်သူ့ဩဇာညောင်းနေလေသည်။ သူ့ကို မကြည်ဖြူသူများရှိသော်လည်း ဖျားရေးနာရေး ကျန်းမာရေးကိစ္စများရှိပါက သူနှင့်မလွတ်ကင်းနိုင်သဖြင့် ဘာမှမပြောသာကြချေ။ ရဲဇော်ကိုယ်တိုင်ကမူ လူကလဲအရွယ်ကောင်းတုန်း မိန်းမကလဲအဝေးမှာဖြစ်သဖြင့်...
အပီကြဲကြသည် အိမွန်ကျော် ဖင်ကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးထဲကို ကျော်မြလွင် လျှာအပြားလိုက် ထည့်သွင်းကာ သူမအနောက်ကနေ စူတူတူ မဟတဟကလေး ဖြစ်နေသည့် ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနှင့် ထိုးထိုး၍ စိမ်ပြေနပြေ ယက်ပေးနေသည်။ အိမွန်ကျော် ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ ဖင်အယက်ခံရင်း သူ့အရှေ့မှာ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ကာ မဟားဒယားကြီး တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော သူ့လီးငပဲကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းရှေ့ကပ်ထိုးပေးလိုက်သည့် ခြံစောင့်မာလီကြီးကိုနန္ဒ၏ ဂေါ်လီလီးမဲမဲကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်အသေအချာဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့လဒစ် ထိပ်ခေါင်းကြီးကို ပါးစပ်ဖြင့် အားပါးတရ စုပ်ငုံပစ် လိုက်ပါသည်။ လီးကြီးကိုယ်ထည်မှာ ဂေါ်လီလုံးတွေ တင်းကားကြွပြီး လဒစ်ထိပ်က တအားကြီးလွန်းသဖြင့် သူမပါးစပ်ကလေး ဟဟပြဲပြဲဖြစ်လို့ သွားရသည်။ သူမလီးအစုပ် ကျော်မြလွင်ကလည်း သူမဖင်ဝကို ပြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် အားနှင့်ဖိစုပ်လိုက်ရင်း...
ခလေးသုံးယောက်အမေ (စ/ဆုံး) တခြားယောကျာ်းတွေတော့မသိ ကျနော်ကတော့ မိန်းမလိုးရမယ်ဆိုရင် အပျိုထက် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမ သို့မဟုတ် တစ်ခုလပ်မိန်းမတွေကိုလိုးရတာ ပိုကြိုက်တယ်ဗျာ။ အပျိုရဲ့အဖုတ်ကကျဉ်းတော့ လိုးတဲ့အခါ ကျဉ်းကျပ်တဲ့အတွက် အရသာပိုကောင်းတာတော့မှန်တယ်။ သို့သော် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေကို လိုးသလို စိတ်ထင်တိုင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးလို့မရဘူးလေ။ အဲ့လိုစိတ်ထင်တိုင်း ဆောင့်ဆောင့်မလိုးရပဲ ညင်ညင်သာသာလေးပဲ လိုးပေးရတာကို စိတ်ထဲမှာ အားမရတဲ့အတွက် အပျိုထက်အအိုကို ပိုလိုးချင်တယ်ပြောတာပါ။ အခု ကျနော်ရေးတင်မည့် ဇာတ်လမ်းကတော့ စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ လိုးဖြစ်ပုံ ဇာတ်လမ်းဆိုကြပါစို့ဗျာ။ သူ့နာမည်ကို မေလို့ခေါ် အလွယ်ခေါ်ရအောင်ဗျာ။ ကျနော့်ထက်ကြီးတော့ မမမေ လို့ ဆိုကြပါစို့။ မမမေက ကလေး၃ယောက်ရဲ့အမေပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့အိုးက တောင့်သလို နို့တွေကလဲတွဲမနေပဲ အခုထိ ဆွဲဆောင်မှုက အပြည့်ရှိတယ်လေ။ ...
ကုန်းလိုက်ချင်သည် (စ/ဆုံး) ” မမကို အရမ်းချစ်တာဘဲ မမရယ် ” ” အော်.. မောင်လေးရယ် မမလဲ မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား ” ” တကယ်နော် ” ” အော်.. မောင်လေးရယ် တကယ်မို့လို့ မောင်လေးကို မမရဲ့ တကိုယ်လုံး လိုရာသုံးဖို့ ပုံအပ်ထားတာပေါ့ကွယ်.. ” ” ဒါပေမယ့်.. မမရယ် မောင်လေးလေ.. အခုလို တပတ်တခါလိုးရ တာကို အားမရဘူးသိလား.. မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြဲတမ်းလိုးချင်နေတာသိလား ” ” ဖြစ်လာမှာပေါ့ မောင်လေးရယ်.. အခုလည်း တပတ်တခါမက တော့ဘူး.. မောင်လေးလိုးချင်တဲ့ အချိန်တိုင်း မမအမြဲတမ်း အလိုးခံနေတာဘဲ မဟုတ်ဘူးလား...
မောင့်တသက် မကိုလိုးပေးပါ (စ/ဆုံး) ကျနော့်နာမည်အောင်အောင်။ တအိမ်လုံးက အောင်လေးလို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ အိမ်မှာ ဖေဖေ မေမေ ညီမလေး ကျနော် လေးယောက်အပြင် အညာက အိမ်ဖော်မလေး သန်းသန်းရယ် ပေါင်း ၅ယောက်နေထိုင်တယ်။ ကျနော့်မိဘတွေက ဈေးတခုမှာ ဖိုက်ဘာပုဂံတွေရောင်းတယ်။ တရက်ခရစ်စမတ်နဲ့ ဥပုဒ် ဈေးနှစ်ရက်ပိတ်တဲ့နေ့ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား ညအိပ်သွားကြမယ်ပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ ၂၄ရက်ညနေမှာ ဖျားပါလေရော့။ ၂၅ရက်မနက်စောစော တအိမ်လုံး ကျိုက်ထီးရိုးသွားမယ့်အစီအစဉ်ကို အမေက အဖေ့အား “ရှင်တို့ပဲသွားကြတော့ ကျမ အောင်လေးကို ပြုစုဖို့နေခဲ့မယ်” ဆိုတော့ သန်းသန်းက “အန်တီ လိုက်သွားပါ၊ အသန်းနေခဲ့လိုက်မယ်၊ မနှစ်တုန်းကလဲ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား အသန်းရောက်ဖူးနေပြီပဲ” သန်းသန်းဟာ စကားပြောရင် အသန်း အသန်းလို့ ပြောလေ့ရှိတယ်။...
ဖြစ်ပါ့မလား မောင် (စ/ဆုံး) ကျွန်တော် ဂျီတီစီကျောင်းသားဘဝတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပထမနှစ်စတက်ချိန်ပေါ့ အဲဒီတုန်းက ကျောင်းကိုရောက်စမှာ တက္ကသိုလ်ကော လိပ်ဆိုတာ ရုပ်ရှင်တွေ ဝတ္ထုတွေထဲကလို စိမ်းစိမ်းစိုစို အေးအေးချမ်းချမ်းရှိမှာပဲလို့ ထင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် မှော်ဘီဂျီတီစီဟာ တကယ့်ကို မဲဇာပဲ ဗျို့။ ကြည့်လေရာမှာ ဖုန်တသောသောနဲ့ လယ်ကွင်းတွေ၊ အထက်တန်းကျောင်းအဆင့်သာရှိတဲ့ ကျောင်းဆောင်တွေ၊ မခံနိုင်လောက်အောင် ပူပြင်းတဲ့ နေရောင်တွေဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကူးထဲက ကောလိပ်ကျောင်းသားဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တော့တာပဲ။ ကျွန်တော်ဆို ရောက်စက ချက်ချင်းတောင် ကျောင်းပြောင်းဖို့ စိတ်ကူးမိခဲ့သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ဖြစ်ချင်တဲ့ အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ဖို့ ဒီလောက်တော့ အဆင်းရဲခံနိုင်ရမှာပေါ့ဆိုတဲ့ အဖေ့ရဲ့စကားကြောင့် ကျွန်တော်ဆက်နေမိခဲ့တာ။ ဒါပေ မယ့် မကြာခင်မှာပဲ ကျောင်းမပြောင်းဖြစ်တာ မှန်လိုက်လေခြင်းလို့ ကျွန်တော်အမြင်မှန်...
ပါကင်စစ်စစ်လေးမို့ (စ/ဆုံး) ခြံဝက ခေါင်းလောင်းသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ ခြံဝမှာ မိန်းကလေးသုံးယောက် အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ရောက်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဘယ်သူတွေ ပါလိမ့်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခြံတခါးသော့ယူပြီး အိမ်ပြင်ထွက် ခြံဝသွားကြည့်လိုက်တာ မေနဲ့ပူစူးအပြင် ကျနော်မသိတဲ့ ခပ်ချောချော အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ဟိုညီအစ်မနှစ်ယောက်က ကျနော့်ကိုမြင်တာနဲ့ ဝမ်းသာသွားပြီး ထခုန်ကြတယ်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပေးပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာ ဧည့်ခန်းထဲရောက်မှ “သူက ဘယ်သူလဲ” လို့မေးရတယ်။ ကျနော် မေးဆတ်ပြတာကို မေက “ညီမတို့ရွာက သူ့မိဘဆုံးလို့ အဒေါ်အိမ်နေတာ အဒေါ့်ယောက်ျား နှိပ်စက် လို့ ညီမတို့လည်း ရန်ကုန်လာမယ် ဆိုတော့ သူကလည်း အလုပ်လုပ်ရအောင် လိုက်လာတာ” ဆိုပြီးရှင်းပြတယ်။ “အေး နာမည်က” ဆိုတော့ ကောင်မလေးက...
မေ့မရတဲ့ ကိုကို (စ/ဆုံး) “ဟာ စိတ်ပျက်စရာပဲကွာ ဖုန်းဘေလ်ကလည်း ကုန်သွားပြန်ပြီ” ရုံးပိတ်ရက်မို့ မိမိအိမ်လေးထဲတွင်အေးဆေးစွာ အင်တာနက် သုံးမည်ဟု ကြုံးဝါးထားကာ သုံးတောင်မသုံးရသေးဘူး ဘေလ်က ကုန်သွားသည်။ မင်းမင်းခန့်တယောက်ရေရွတ်ရင် ငွေတသောင်းထုပ်ယူကာ ခပ် လှမ်းလှမ်းကကုန်စုံဆိုင်လေးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူသည် ဤရပ်ကွတ်လေးသို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ ငှါးရမ်းနေထိုင်သည်မှာ မကြာသေးပေ။ မနက်အလုပ်သို့ သွား ညပြန်အိပ်မို့လည်း သူအား လူသိပ်မသိပေ။ ခြံဝန်လေးနဲ့ တထပ်တိုက်ပုလေးက သူ့အတွက် အပန်းဖြေစရာပင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများလည်း အ ရောအနှော မလုပ်သောကြောင့် သက်သောင့်သက်သာရှိလှသည်။ ဖုန်ငွေဖြည့်ကဒ်ဝယ်ပြီး ပြန်အထွက်တွင် အိုး လှလိုက်တာ သူရင်ခုန်လောက်အောင်ပင် ကောင်မလေးမှာ လှရက်နိုင်လွန်းသည်။ အိမ်တွင်းအောင်လေးမို့ အသားရည်လေးမှာ...